Van 5 februari t/m 14 februari 2018 zijn we op reis geweest met 21 vogelaars van onze Vogelwerkgroep Koudekerk / Hazerswoude e.o. naar Marokko.

We vliegen naar Marrakesh en zullen daarna de eerste twee vogeldagen doorbrengen in het Hoge Atlas gebergte (2600 m). Na dit hoogtepunt dalen we af naar Boumalne dat ligt in de steenwoestijn. Verder naar het oosten gaan we twee nachten doorbrengen in de woestijn bij Merzouga. Op de terugweg naar het westen reizen we al vogelend ten zuiden van het Atlas gebergte en eindigen dan in Ouarzazate. Dan is het alweer bijna gedaan en rijden we terug naar Marrakesh.

Deze reis is georganiseerd door Inezia Tours en zij geven ons twee ervaren gidsen (Eduard Opperman en Pieter van der Luit) mee en twee busjes.

05-02-2018                                                                                                                                                   De rij voor de douane loketten zijn mega lang maar erger is ook mega traag: welkom in Marokko. Gelukkig zijn we met z’n allen en valt er genoeg te kletsen zodat we dan toch ineens voor het loketje staan. Dan snel geld wisselen en naar de busjes. Hotel Le Coq Hardi ligt best nog ver rijden buiten de stad maar omdat het donker is heb je geen idee waar we heen rijden dus dat wordt morgenochtend een verrassing als we wakker worden. De maaltijd is heerlijk en rond 11 uur is iedereen wel naar bed. Dit komt ook omdat na die ene fles rode wijn bij het eten de voorraad al op is! De enige vogel die we vandaag gezien hebben was een dooie kip in de tajine dus op naar morgen………

6-2-2018                                                                                                                                                        Na een zeer onrustige nacht in een koude kamer, koud bed en met een druppelend toilet zijn we tot overmaat van ramp ook nog een uur te vroeg opgestaan. De regen klettert op het balkon dus al met al niet zo’n goed begin van de dag! Om even over zeven uur begint de eerste vogel te fluiten, het blijkt de Grauwe Buulbuul te zijn, hier een veel voorkomende soort en altijd de eerste vogel die begint te zingen. Als ik even later naar buiten loop zie ik ze ook in de boom zitten. We gaan met een klein groepje voor het ontbijt op pad om er even in te komen. Er blijkt een prachtige rivier naast het hotel te liggen. Het is afwisselend droog en dan weer nat maar zo af en toe even onder de bomen dan gaat het goed. We spotten eerst een Marokkaanse merel en een gewone Mus; even later komt daar de Spaanse mus bij en de Zwartkop. Leuk begin van de dag zo. Op de terugweg in de rivier zien we nog een Marokkaanse kwikstaart en een Grote gele kwikstaart. Na het ontbijt vertrekken we om de helling van de atlas te bevogelen richting de Tizi n’Tichka pas. We gaan rechtsaf vanuit het hotel maar na nog geen 100 m staan we stil en komt er ook geen beweging meer in de rij auto’s……blijkt dat de pas die we op willen gesloten is door de hoeveelheid sneeuw die ’s nachts is gevallen. Het plan voor deze dag wordt gewijzigd en we keren de bus en rijden weer voorbij het hotel richting Ourika vallei. Na een halfuur rijden maken we een eerste stop. Langs de kant van een drukke weg waar in ieder geval ruim plaats is om de bus te parkeren gaan we op zoek. Als we een klein weggetje inlopen wordt al heel snel de Diadeemroodstaart gespot en ooooohhh wat is tie mooi.

We zien ook het vrouwtje maar die scoort niet zo hoog hoor! Ook hipt er een Kleine zwartkop rond met zijn rode oogje. Aan de andere kant van de weg wordt een Steenuil gespot, best knap dat tie gevonden is want tegen die steenhoop waar hij zit valt hij bijna niet op.

Vanuit Ait Ourir via Ait Faska door naar een grotere stad Tamazouzte. Hierna door Ourika heen en dan kom je langs de weg in deze vallei. We stoppen op een plek waar van die toeristen kamelen staan. Er vliegen hier verschillende gorzen de Cirl en de Grijze maar ook weer

de Diadeemroodstaart en de Zwarte roodstaart. Ook zijn er ineens uit het niets mannen met allerlei rommel om aan ons te verkopen….jammer… dus snel gaan we het pad in op zoek naar meer soorten! Het is verderop erg rustig en er komt geen soort meer bij. De weg naar boven richting Oukaimeden was dicht en dus zijn we gaan eten langs de vallei in restaurant Lakasbah de Lourika en het was erg lekker! Eerst een heerlijke salade en dan nog een grote tajine vol met rundvlees en pruimen. Hmmmm lekker!  We lopen nog een stukje langs de weg maar vinden geen leuke vogeltjes alleen maar kou dus na het okidoki gaan we de bus weer in. Een stukje terug en dan weer stoppen waar we een aantal roofvogels spotten en Alpen kauwtjes. De laatste stop wordt weer een hele mooie. We lopen van de hoofdweg af en ik zie een Watersnip maar er staat ook een  Witgat. We lopen verder en zien vrouwen die hout verzamelen. Dan vliegen er twee Zwarte wouwen en weer de Grauwe Buulbuul. Als we weer terug bij de brug zijn wordt er een Waterspreeuw gespot; wauw een wensvogel van mij en nog nooit gezien. Wat een mooi einde van de eerste vogeldag.

07-02-2018                                                                                                                                                   Om 7.15 gaan we weer langs de weg bij het hotel de eerste vogels spotten. De zon komt op en de lucht is mooi blauw dus is het beter dan gisteren. Dit belooft een mooie dag te worden! Voordat we na het ontbijt gaan rijden spotten we nog de  Huisgors en de Huisgierzwaluw met zijn witte stuit. De pas is nu wel open dus we kunnen vandaag gelukkig wel de berg op. We stoppen na een half uurtje rijden langs de weg (de N9). Hup hup uit de bus en direct wordt er een Kruisbek gespot….ja echt een Kruisbek zowel het mannetje als het vrouwtje; Jan zijn wensvogel!

We zijn allemaal blij en ze zijn zo dichtbij dat we ze ook goed kunnen fotograferen. We gaan hier een boswandeling maken en scoren ook een mooie Sperwer en Boomleeuwerik. Verder is het niet echt spectaculair alhoewel we een flink eind wandelen; maar het uitzicht op de besneeuwde  bergen is prachtig. We zien ook nog de Diadeemroodstaart, Kleine zwartkop en de Tjiftjaf. Er staan mooie bloemetjes tegen een heuvel aan, dit blijken hoepelroknarcissen te zijn. Nooit gezien maar gelukkig hebben we Els bij ons die alles van plantjes en bloemetjes weet.

Dan rijden we verder voor een 1,5 uur durende rit door de besneeuwde bergen met een prachtige blauwe lucht tot 1730 meter.

Net voor de Tizi N Tichka pas gaan we lunchen maar pas nadat we de Zwarte tapuit gespot en de Zwarte mees vastgelegd hebben.

Het eten is weer heerlijk! We vogelen nog een tijdje en krijgen geen genoeg van de zwarte tapuit maar ook de musjes zijn leuk. Vlak bij de bus zit ook nog een Diadeemroodstaart in de sneeuw. Wauw. Dan beginnen we aan de weg terug en stoppen in een dorpje waar het druk is met veetransport. Het is hier een echte leuke chaos. Op een dak boven een coca cola reclame bord zit een Blauwe rotslijster vrouw.  Onderweg verder naar beneden stoppen we nog 2 keer. Een keer zijn er alleen huisje te bewonderen en bij de tweede stop krijgen we een enorme verrassing doordat de meeste van ons de Levaillants specht  weten te spotten (behalve Lidwien en ik) en daarna de Maghreb  bosuil die verstopt zit in de schoorsteen van een huis.

Wat een prachtige afsluiting van de dag! Inmiddels is het weer gaan regenen als het maar goed komt morgen!

8-2-2018                                                                                                                                              Vandaag is het een spannende dag: komen we de pas over ja of nee? Als we na het ontbijt vertrekken richting rotonde worden we meteen terug gestuurd: de pas is dicht. Edward gaat even informeren of de kans bestaat dat hij vadaag nog open gaat…..inshallah…..
We keren terug naar het hotel en gaan rustig wachten wat de dag ons gaat brengen. De een leest, de ander kijkt zijn foto’s van de afgelopen dagen, er wordt gezellig gepraat en zo brengen we de ochtend door. Het is erg gezellig en huiselijk. Soms is het droog en kan je even naar buiten en zo worden er nog mooie plaatjes geschoten van o.a. de Kleine zwartkop met het rode oogje.

Tegen 12 uur heeft Edward eten besteld en als het bijna klaar krijgen we te horen dat de pas open is, pfffff gelukkig de reis gaat verder. Snel eten we ons broodje hamburger en hup de bus in. Het wordt een spannende rit door een wondere witte wereld. Er ligt heel wat meer sneeuw dan gisteren maar we kunnen door. Eerst langs de eerste slagboom en dan gelukkig ook langs de tweede verder omhoog. Als we net voorbij het hoogste punt zijn komen we in de file. Er staan grote vrachtwagens in de weg zodat de auto’s elkaar niet kunnen passeren dus het duurt bijna een uur voordat we verder kunnen. Het is hier guur, de wind doet de bus schudden maar dan gaan we gelukkig dalen en kunnen we aardig door rijden. De lucht is aan deze kant van de berg mooi blauw gelukkig; hopelijk blijft dit de komende dagen zo. Als we de pas over zijn rijden we via Agouim, Amerzgane, Ouarzazate naar Boumalne dades.
Het licht wordt prachtig onderweg  en het roodachtige decor kleurt langzaam goudkleurig in het gouden uur van de dag. In het donker komen we bij de kasba aan. We krijgen een mega grote kamer met zitje, hal, douche en ruime slaapkamer. Dan snel aan het diner want we lusten onderhand wel wat.

9-2-2018                                                                                                                                                      Het was -7 vannacht maar we staan wel op met een strak blauwe lucht en zie nu pas waar we zijn beland: wauw wat mooi. Als dan ook nog de zon zijn gloed over de heuvels laat schijnen is het helemaal prachtig. Eigenlijk hebben we geen tijd om te ontbijten want het is veel te mooi buiten. We gaan maar een klein stukje rijden en parkeren de bus langs de weg om op zoek te gaan naar de witbuik- en zwartbuikzandhoen op de Tagdilt track. Eduard ziet ze al heel snel vliegen maar als ze neerstrijken wordt het een groter probleem.

We gaan langzaam in linie vooruit en naderen langzaam de geul waar ze in zouden moeten zitten. Telkens een paar meter vooruit totdat de lange mensen ze zien en in hun scoop hebben. Met de verrekijker blijft het moeilijk totdat we dichtbij genoeg zijn. Oh wat zijn die Witbuikzandhoenders mooi maar helaas vliegen die als eerste weer weg. De Zwartbuikzandhoenders zijn ook best mooi hoor en kunnen we wel fotograferen al zijn het geen top foto’s geworden!

We zijn redelijk euforisch want dit was echt wel heel bijzonder en wat een prachtige beesten. We gaan weer een klein stukje rijden en gaan nu op zoek naar kleiner spul; we scoren de Teklaleeuwerik, Woestijnleeuwerik, Temmincks strandleeuwerik, Kortteenleeuwerik, Kuifleeuwerik, Witkruintapuit, Rouwtapuit, Zwarte tapuit en de roodstaarttapuit: best een indrukwekkend lijstje in zo’n stenige omgeving. Dan maar terug voor de lunch die overvloedig maar heerlijk is. Na de lunch rijden we 20 km ten oosten van Boumalne en gaan we  een poging doen om de Kraagtrap te vinden. Met z’n allen weer de vlakte op en in linie naar voren maar helaas hij wordt niet gevonden. Iedereen loopt op zijn laatste benen over het keiige veld en we zijn dan ook blij dat we weer bij de bus zijn. Het is inmiddels al weer langzaam aan het schemeren dus terug naar huis om voor het eten nog even uit te rusten. We worden nog aangehouden door de politie omdat ze ons door het veld hadden zien lopen.
De maaltijd was wederom heerlijk maar dan vertrekt iedereen ook snel naar bed voor een lange nacht uitrusten.

10-2-2018                                                                                                                                                    Om 7 uur zit iedereen fris aan het ontbijt. We gaan als eerste naar de Todra kloof, het is prachtig mooi weer. Net uit de bus scoren we meteen een hele mooie Blauwe rotslijster zeker als hij in de zon gaat zitten.

Er vliegen ook Grote gele kwikstaarten en Rotszwaluwen en er klimmen mensen rechtstandig omhoog langs de kloof. Landschappelijk is het prachtig maar het is niet te fotograferen met al die schaduwen. We wandelen rustig heen en weer en genieten 1000 %. We scoren Tjiftjaf, Zwarte roodstaart en verschillende Witte kwikstaarten.

Eduard dacht een Oehoe te zien dus, terwijl we al op de terug weg waren, gaan we toch nog even snel zijn richting uit. Als we vlakbij hem zijn is de conclusie al getrokken dat het toch een steen was! Terug bij de bus zit er een Palmtortel, een prachtig pastel kleurig duifje! We rijden door naar Tinejdad om te gaan lunchen, lekker buiten en met lekker eten. Na de lunch door richting woestijn met onderweg langs de weg de Witbandleeuwerik. Wauw, dit ga ik echt nooit meer vergeten wat een mooie vogel en wat laat hij zich mooi zien. Terwijl wij nog bijkomen van deze waarneming scoren Bas en Aad een Maquiszanger en iedereen is jaloers dus gaan we nog even met z’n allen opzoek of we hem nog kunnen vinden maar helaas hij wordt niet meer gezien. Dan door naar Erfoud waar we overstappen in de 4×4  auto’s om de woestijn in te gaan richting Erg Chebbi. We krijgen onderweg een waanzinnig mooie zonsondergang en in het donker komen we aan bij ons nieuwe onderkomen. Het wordt een gezellige avond nu er weer wijn en bier is. 😂

11-2-2018                                                                                                                                                     We gaan voor het ontbijt eerst even de zonsopkomst vastleggen. Omdat ik er geen genoeg van kan krijgen gaan we ook nog na het ontbijt nog een keer de omgeving vastleggen nu met terugkerende dromedarissen en heel mooi licht.

Dan gaan we op weg met de 4×4 de woestijn in. Prachtig, geweldig, top, fantastisch ik kan niet genoeg superlatieven bedenken!
Als eerste rijden we richting een plek waar woestijn mussen zouden kunnen zitten maar ze worden niet gevonden. Wel een mooie Witkruintapuit in het topje van een boom.

Bij de volgende stop gaan we voor de zandhoenders maar die laten het afweten maar hier zijn wel de zeer zeldzame Woestijnmussen maar ook Woestijnklapekster, Witbandleeuwerik, Rosse woestijnleeuwerik, Kortteenleeuwerik en de Kuifleeuwerik!
Een stelletje woestijnmussen nestelen waarschijnlijk in de bbq want ze vliegen er steeds in en uit en we kunnen ze heel mooi vastleggen. Ik loop het kamp uit en ga samen met Pieter en Aad plat op de grond zitten en wachten op vogels die dan vlak bij op of naast een struikje komen zitten. Het is genieten hier niet alleen van de vogels maar ook van de warmte, de koffie, cake en koek bij de nomaden tent. We horen dat Chris van Rijswijk hier binnen kort ook naar toe komt om mooie vogelplaatsje te maken; dat gaat hem zeker lukken  Wat een mooie stek zo midden in de woestijn!

Dan is het toch weer tijd om verder te gaan. We gaan richting restaurant Yasmina waar we gaan lunchen. Na het bestellen van het eten is er nog tijd voor een wandeling. Rob en ik gaan samen en kijken naar de sporen in het zand en de kevers. We genieten van een kever die zich ingraaft en verwonderen ons over de mooie kleuren in het zand. Een mooie plek aan de rand van het duin, lekker in de zon. Het duurt lang voordat het eten er is maar niemand vindt het erg want het is hier heerlijk.

Dan gaan we bij Rassani zoeken naar de Lannervalk en rijden een flink eind door de woestijn totdat we bij een rotspartij zijn en daar zit hij bovenop. Eerst steekt hij af tegen de blauwe hemel en dan vliegt hij naar zijn nest dat hoog op de rots ligt. We zien hem daar vandaan wegvliegen en dan blijkt er ook nog een vrouwtje te zijn en dan doen zet het samen en plain public! Jeetje wat een gaaf moment.

Dan hebben we er nog één te goed: de Oehoe! Onze chauffeur weet waar hij zit en heeft voor 100 dinar gewed dat hij hem als eerste gaat vinden. Hij rijdt als een wilde man om als eerste bij de rots te zijn waar hij zou moeten zitten. Waar we uitgestapt zijn vinden we hem niet maar Eduard is inmiddels om de rots heen gelopen, als ik rustig ook die kant uit wandel zie ik hem ineens opgewonden zwaaien en rennen…….joehoe voor de Woestijn Oehoe : hij is gevonden. Hij zit heerlijk in het zonnetje en is zeer goed zichtbaar voor iedereen al is het ver weg.

                                                                                                                                                                       Het was dus geweldig in de woestijn ook het rijden in de 4×4 met Pieter, Rob en Jan.
Het is gezellig tijdens het eten en het wordt een latertje. Eerst even de prachtige sterrenhemel bekijken en dan drinken we met z’n vijven de fles sambuca leeg op onze kamer!

12-02-2018                                                                                                                                                  Nou dat merk ik wel deze ochtend, beetje brak dus en daardoor mis ik bij de eerste stop de Woestijnvink: shit. Gelukkig mis ik niet de Atlasgrasmus.

We staan in een meloenenveld ook wel weer grappig hoor. Er staat eigenlijk maar één grote boom en daar zit dan wel deze beauty in. Er is besloten om nog een keer op zoek te gaan naar de maquiszanger, we gaan hem proberen te vinden op dezelfde plek als van de week………helaas, hij wordt niet gevonden. We spotten wel een mooie Kleine zwartkop. We gaan weer lunchen in de tuin waar we van de week ook waren. We rijden vandaag dezelfde weg als van de week maar nu gaan we overnachten in Ouerzazate. Vlak voordat we de stad inrijden stoppen we nog bij de waterreservoirs van Ouerzazate waar misschien  wel 1000 Witte kwikstaarten zitten, ongelofelijk wat veel ze blijven binnen vliegen terwijl wij er staan. Er zitten ook Iberische kwikstaarten tussen maar er zwemmen ook Meerkoeten, gewone Wilde eenden, een Slobeend en er worden Witgatjes gezien. De zonsondergang is prachtig, pasteltinten overall! Dat was even een leuke afsluiting van deze lange reisdag.
Het hotel ligt midden in de stad en is mega groot, niet heel bijzonder maar het is maar voor een nacht. We gaan op tijd slapen en energie opdoen voor de laatste vogeldag!

13-02-2018                                                                                                                                                   De Eerste stop van vandaag is bij het stuwmeer El-Mansour-Eddahbi niet zover van de reservoirs bij Ouerzazate maar dit lijkt meer een soort vuilnisbelt waar het nog erger naar zwavel stinkt dan bij de reservoirs.  We zien wel heel snel de Langsnavelleeuwerik

onder een struikje zitten. Het is nog koud dus hij is niet vliegvlug zodat we hem goed kunnen bewonderen als hij bovenop gaat zitten. Als Eduard roept dat hij een Visarend ziet kijk ik natuurlijk precies de verkeerde kant uit maar dat levert wel een  prachtige foto van de Provençaalse grasmus op. Ik moet dat wel eerst even navragen want ik was de enige die hem zag en had geen idee wat het was; Ko biedt uitkomst.

Casarcas vliegen over; evenals de Hop en Steppekiekendief! Ondanks de stank en het afval vliegt er van alles rond. Een Blauwborst komt het riet ingevlogen en de Kuifleeuwerikken hippen ook vrolijk rond; blijkbaar hebben ze geen last van de stank en de groen uitgeslagen grond! Na deze stop gaan we een poging doen om naar Oukaimeden te gaan. Dit is een wintersportplaats op 2600 meter hoogte in de Hoge Atlas. Hier komen atlas strandleeuwerikken voor alpenkauwen en alpenkraaien en nog een paar soorten die we best nog willen zien. Maar eerst gaan we nog even kijken of we de Levaillants specht nog kunnen vinden. We stoppen op dezelfde plaats als van de week maar helaas we vinden hem niet. Als we weer verder rijden worden ineens de eksters met de blauwe oogvlek gezien; de Maghrebekster! Iedereen weer uit de bus en hij wordt bedolven onder de fotografen. Ha ha als dat beest eens wist! Het is best lastig vastleggen want de zon moet net even op het blauwe plekje vallen maar als je het dan ziet is het echt een prachtige ervaring.

Bij de spechten stop heeft Louis alle koekjes opgekocht en na de ekster kopen we een fruitstalletjes leeg want er wordt vandaag niet geluncht. De route is te lang en we willen in Oukaimeden genoeg tijd overhouden. Als we de pas overgaan waar we van de week ook waren is er een merkbaar groot verschil met de sneeuwhoogte.

Er is inmiddels heel veel weg gesmolten; gelukkig maar want nu kunnen we aardig door rijden. Als we aankomen op de berg kunnen we onze ogen niet geloven. Een echt wintersportcircus hier. Alles buiten op straat; ski’s, ski-schoenen, sleetjes, souvenirs noem maar op. Wij banjeren overal dwars doorheen en zien direct op een grote steenhoop een prachtige Atlasarendbuizerd man en vrouw zitten. Tussen al dit wintersport geweld blijven ze rustig uitkijken en blijkbaar genieten ze van het uitzicht! We gaan onder de stoeltjeslift door, door de sneeuw opzoek naar de Alpenheggenmus. Het loopt zwaar en Ko, Bas en ik besluiten terug te gaan opzoek naar de Atlas strandleeuwerik, Alpenkraai en Alpenkauw want die hebben we ook nog niet mooi in beeld gehad.

Op de parkeerplaats zitten er een heleboel die zich makkelijk laten fotograferen zeker nu we hier maar met z’n drieën zijn. Ook zitten er Rotsmussen en daar wordt je dan ook weer blij van.

Jan scoort onderhand in de sneeuw inderdaad de Alpenheggenmus dus ook voor hem een euforisch momentje. Rob belt om te vertellen dat er een heleboel Atlasbergvinken op de elektriciteitsdraden zitten, helaas valt mijn telefoon uit mijn handen maar de boodschap is duidelijk we moeten even die kant op komen.

Tjonge jonge wat een leuke en mooie ervaring hier zo hoog in de bergen en wat een mooie afsluiting van deze geweldige vogelvakantie.

We drinken met elkaar nog een kopje koffie in het zonnetje, maken een groepsfoto en dalen dan weer de berg af op weg naar Le Coq Hardi, het hotel waar we vorige week begonnen zijn.

Het was een super vakantie en ik heb heel veel mooie foto’s gemaakt; te veel om hier te laten zien!

casarca, smient, wilde eend, slobeend, ooievaar, blauwe reiger, kleine zilverreiger, koereiger, havikarend, bruine kiekendief, steppe kiekendief, sperwer, zwarte wouw, atlasarendbuizerd, waterhoen, meerkoet, watersnip, oeverloper, witgat, renvogel, witbuikzandhoen, zwartbuikzandhoen, rotsduif, houtduif, turkse tortel, palmtortel, kuifkoekoek, woestijnoehoe, woestijnsteenuil, maghreb bosuil, barbarijse valk, huisgierzwaluw, hop, grote bonte specht, levaillants specht, torenvalk, lannervalk, mediterrane slechtvalk, woestijnklapekster, gaai, maghrebekster, alpenkraai, alpenkauw, bruinnekraaf, Afrikaanse raaf, witbandleeuwerik, rosse woestijnleeuwerik, woestijnleeuwerik, atlasstrandleeuwerik, temmincks strandleeuwerik, kortteenleeuwerik, boomleeuwerik, theklaleeuwerik, kuifleeuwerik, langsnavelleeuwerik, oeverzwaluw, rotszwaluw, boerenzwaluw, zwarte mees, maghrebpimpelmees, koolmees, waterspreeuw, grauwe buulbuul, vuurgoudhaantje, maquiszanger, cetti’s zanger, tjiftjaf, iberische tjiftjaf, zwartkop, atlasgrasmus, kleine zwart kop,  provencaalse grasmus, roodborst, blauwborst, diadeemroodstaart, zwarte roodstaart, blauwe rotslijster, roodborsttapuit, witkruintapuit, zwarte tapuit, rouwtapuit, roodstuittapuit,, Marokkaanse merel, grote lijster, alpenheggenmus, iberische kwikstaart, grote gelekwikstaart,  witte kwikstaart, Marokkaanse kwikstaart, graspieper, Cirlgors, grijze gros, huisgors, grauwe gors, atlasvink, atlasbergvink, woestijnvink, groenling, Kruisbek, putter, kneu, Europese kanarie, appelvink, huismus, Spaanse mus, rotsmus.