11 juni 2016

Onze laatste excursie van de vogelwerkgroep gaat naar Noord Holland. We bezoeken eerst het Twiske een recreatie- en typisch Noord-Hollands veenplassengebied in de Zaanstreek. Het ligt ten noorden van Amsterdam en behoort tot de gemeenten Landsmeer en Oostzaan.

Als we ’s morgens om zeven uur vertrekken is het grauw en nat en valt er nog af en toe een spat regen uit de lucht. Jammer want straks gaan we varen en als het niet beter wordt gaat het varen misschien niet door. Vol goede moed gaan we richting het Twiske en zien daar aan het einde van het eerste pad direct een ijsvogeltje over het water scheren. Het zijn er zelfs twee maar ze zitten aan de overkant van de plas en dat is best ver weg. Op het grasveld naar het water toe scharrelen heel veel zanglijsters rond die niet bang zijn en dat is een leuk gezicht.

Na het bewonderen van een mol die bovengronds loopt gaan we verder het gebied in. We horen de spotvogel maar zien doen we hem niet met al die bladeren aan de bomen. Ook horen we hier de zwartkop en zien we de fitis snel heen en weer huppen. We lopen uiteindelijk een uurtje langs wat weide’s en smalle slootjes die vol staan met riet zodat we natuurlijk ook de rietgors en rietzanger horen en soms ook zien. Ook horen we de kikkers kwaken in de sloot en in het gras tussen riet zien we de rietorchis staan; wat is dit toch een mooie plantje. Het is gelukkig droog gebleven tijdens deze wandeling.

Het is tijd dat we verder gaan richting de boot dus lopen we terug naar de auto’s. Nog even snel een mooie merel gefotografeerd; hij keek zo eigenwijs om.

We gaan dus varen in de Eilandspolder en het startpunt ligt bij het plaatsje De Rijp.

Vroeger was de Eilandspolder een veeneiland en lag het tussen grote meren en heette het “Het Schermereiland”. De boeren die hier woonde hadden het niet gemakkelijk in dit natte gebied. De bewoners van het Schermereiland maakten echter van de nood een deugd. Zij leefden van de visvangst en de kleine vrachtvaart. Bovendien maakten ze naam als walvisvaarders. Halverwege de Gouden Eeuw was De Rijp één van de welvarendste dorpen van Noord-Holland. De natte landbouwgronden zijn nog steeds in gebruik als weide- en hooiland en vormen een uniek landschap voor water- en weidevogels. De Eilandspolder en polder De Mijzen zijn nu beschermde natuurgebieden. Het westelijk deel van de Eilandspolder is in beheer bij Landschap Noordholland en heeft een prachtig open karakter doorkruist met slootjes en een paar plassen zoals De Lei en De Knie. Het karakter van een echte vaarpolder is nog steeds aanwezig hoewel vanuit beheersoogpunt de landerijen ontsloten zijn door bruggen en een ontsluitingsweg. De afwisseling van grasland, rietkragen, water en her en der een bosje zorgen voor een zeer gevarieerd landschap waar zeer veel planten en dieren een plek in kunnen vinden.

Onze schipper heeft veel te vertellen en dat is maar goed ook want er is niet zo veel te zien. Het riet langs de kanten van de sloten is vrij hoog en daar is moeilijk over heen te kijken. Af en toe een open stuk, als we gaan staan gaat het vinden van de weide vogels wel beter. Het is niet wild met vogels en met een lichte regen in het begin valt het niet mee. Toch is het wel genieten hoor en als je een Bruine Kiekendief over ziet vliegen is het altijd goed!

Het zijn toch wel mooie plaatjes en het weer wordt steeds beter en aangenamer.

Als we weer terug zijn is het tijd voor de lunch. Voor ons het einde van deze laatste excursie van het seizoen. Uiteindelijk worden er deze dag 65 soorten gezien.